رمز گشایی از ارتباط بین بیماری آلزایمر و دیابت: آخرین اطلاعات علمی در این زمینه

بر اساس آخرین یافته های تحقیقاتی که در نشست سالانه انجمن علوم اعصاب 2019 ارائه گردید، بیماری آلزایمر و دیابت نوع 2 می توانند از طرقی با هم مرتبط باشند که دانشمندان به تازگی شروع به درک آنها کرده اند. رمزگشایی از این ارتباط می تواند به تشخیص زودهنگام آلزایمر و درمان های بهتر برای هر دو بیماری منجر شود.

راز این ارتباط زمانی آشکار می شود که دانشمندان از چگونگی متابولیسم منبع انرژی مغز یعنی قند موجود در خون بخوبی آگاه شوند، و چگونگی تاثیر عوامل مختلف از جمله رژیم غذایی، خواب و سلامت قلب و عروق را بر این فرآیند درک کنند.

دکتر دیوید هولتزمن، استاد دانشگاه واشنگتن و مدیر علمی مرکز امید برای اختلالات عصبی، گفت: در مورد ارتباط بین زوال عقل و سیستم متابولیکی که سوخت مغز را تامین می کند، اطلاعات زیادی وجود ندارد. تحقیقات بیشتر می تواند به ما در درک چگونگی دستکاری این عملکردها برای اهداف درمانی و همچنین شناسایی بهتر پایه و اساس این بیماریها کمک کند.

دکترSami Gabbouj، محقق دانشگاه فنلاند شرقی، درمورد مطالعه ای سخنرانی کرد که نشان داده بود رژیم غذایی معمولی غربی( پر چربی و پر کربوهیدرات) منجر به "کاهش سیگنالینگ انسولین مغز" می شود و در نهایت حافظه را در موش هایی که از نظر ژنتیکی مستعد آلزایمر هستند، مختل می کند. سیگنالینگ انسولین برای عملکرد مغز در نظارت و مدیریت بر ترشح انسولین برای تعادل قند خون مهم است. در تحقیقات قبلی ارتباطی بین سیگنالینگ تخریب شده ی انسولین و پیشرفت آلزایمر مشخص شده بود.

دکتر Gabbouj گفت: رژیم غذایی معمولی غربی، اختلال حافظه ی مرتبط با سن در موش ها را بدتر کرد. این نتایج حاکی از این احتمال است که رژیم غذایی غربی ممکن است متابولیسم انرژی مغز را دچار مشکل کند و به عنوان "محرک" در بدتر شدن حافظه در موشهایی که از نظر ژنتیکی مستعد آلزایمر هستند، نقش داشته باشد.

پرفسور استیون دبلیو بارگر، از دانشگاه علوم پزشکی آرکانزاس، تحقیقاتی را ارائه داد که نشان می دهد در بیماری آلزایمر مانند دیابت، در چگونگی متابولیسم قند در مغز اختلال ایجاد می شود. محققان با بررسی موش های ژنتیکی تغییر یافته برای مستعد شدن به آلزایمر، دریافتند که "نقص در انتقال گلوکز به سلول های عصبی، گلوکز اضافی را در خون باقی می گذارد. موش های مبتلا به آلزایمر، صفات بیماری دیابت را نشان می دهند در حالیکه با یک رژیم غذایی عادی، با همان میزان فعالیت های بدنی و عادات غذایی مشابه پرورش یافته اند. این یافته ها نشان می دهد که چرا افراد مبتلا به آلزایمر، غالباً دارای قند خون بالاتری هستند، این نتایج بر ارتباط بین این دو بیماری بیشتر تأیید می کند.

تحقیقات خواب همچنین ارتباط بین متابولیسم گلوکز خون و آلزایمر را نشان داده است. یک مطالعه ارائه شده توسط دكترShannon L. Macauley ، از دانشكده پزشکیWake Forest ، نشان داد كه "مقاومت به گلوكز و الگوهای خواب غیرطبیعی در موش های مستعد آلزایمر، قبل از ظهور سایر علائم بیماری مانند افت شناختی، شایع است.

این تحقیق به نقش اولیه ی کمبود و اختلال در خواب در توسعه ی آلزایمر اشاره دارد و نشان می دهد خواب ضعیف همراه با دیابت نوع 2 ممکن است برای افرادی که در معرض خطر ژنتیکی زوال عقل قرار دارند، خطرناک باشد.

محققان خاطر نشان کردند كه رابطه ی علی و معلولی در همه این مطالعات کاملاً واضح نیستند. ما هنوز نمی دانیم که آیا دیابت زمینه را برای آلزایمر آماده می کند یا اینکه اختلال در متابولیسم قند خون یک عارضه ی جانبی آلزایمر است. هنوز خیلی زود است که از این موضوع مطلع شویم. در نهایت ممکن است دریابیم که هر دو واقعیت دارند و از آنجایی که بخش اعظم این تحقیقات بر روی مدلهای حیوانی انجام شده است، ما همچنان مطمئن نیستیم که این نتایج تا چه اندازه با نتایج تحقیقات انسانی نزدیک باشند.

آنچه ما داریم یک نقطه شروع قدرتمند برای درک ارتباط بین این بیماری ها است که میلیون ها نفر را تحت تأثیر قرار داده اند، تا در نهایت بتوانیم به بهبود تشخیص و درمان نزدیک تر شویم.

منبع:

https://www.forbes.com/sites/daviddisalvo/2019/10/28/untangling-the-link-between-alzheimers-disease-and-diabetes-what-the-latest-science-tells-us/#385c33b607a7